به نقل از «خبرآنلاین»

زنگ خطر تکرار «حاکمیت» اقلیت بر اکثریت/ مشارکت حداقلی در انتخابات، مطلوب چه کسانی است؟

تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۱۱۸۴۹

رسول سلیمی: کمتر از شش ماه به انتخابات مجلس شورای اسلامی مانده و مجموعه اقداماتی که به نظر فعالان سیاسی، باهدف کاهش مشارکت در انتخابات دنبال می‌شود، افزایش‌یافته است. اخراج اساتید دانشگاه، احضار دانشجویان به کمیته‌های انضباطی، تعطیلی کسب‌وکارهای اینترنتی، تصویب پنهانی و محرمانه لایحه حجاب و جرم‌انگاری حداکثری آن، در کنار استمرار گرانی، تورم و فقر، نمونه اقداماتی است که پیامد آن در کاهش سرمایه‌های اجتماعی نظام سیاسی آشکار می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اقداماتی از سوی طیف تندرو مدافع حاکمیت یکدست، که نه فقط گلایه جریان چپ را سبب شده که حتی با نقدهای صریح و بدون روتوش طیف های مختلف اصولگرایی نیز همراه شده است.

مشارکت حداقلی مطلوب چه کسانی است؟

آنچنان که، مجتبی توانگر نماینده مردم تهران و نزدیک به محمدباقر قالیباف، در توصیف عملیات گروه سیاسی که این اقدامات را دنبال می‌کند، گفته بود «نگاهی به صحنه مواضع و سابقه رفتار سیاسی آنها در انتخابات گذشته نشان می‌دهد که برنامه این گروه، دوقطبی‌سازی جامعه، دورکردن بخش قابل‌توجهی از مردم از نظام و صندوق‌های رأی و پایین آوردن سطح مشارکت، بی‌اعتبار کردن رقبای انقلابی بین راه دهنده‌های باقی‌مانده و پیروزی در یک انتخابات با مشارکت حداقلی است»

محمد مهاجری فعال اصول‌گرا هم با تأکید بر اینکه این جریان به دنبال ریاست مجلس آینده است، گفته «این مجموعه علاقه‌مند است آن‌قدر میزان مشارکت در انتخابات کم باشد که مجلس در دست خودش باشد. در واقع پایداری دنبال مشارکت حداقلی پیروزی حداکثری است و می‌کوشد تا زمان برگزاری انتخابات به این هدف جامه عمل بپوشانند تا شانس پیروزی خود را به حداکثر ممکن برسانند.»

اما فعالان اصول‌گرا و سایر جریان‌های سیاسی از کدام جریان حامی مشارکت حداقلی در انتخابات مجلس آینده سخن می‌گویند؟ به‌عبارت‌دیگر، مشارکت حداقلی به پیروزی کدام جریان سیاسی منتهی خواهد شد؟

پروژه پایداری ها برای حذف و خالص سازی

منصور حقیقت‌پور، نماینده سابق مجلس و فعال سیاسی اصول‌گرا، تحلیل دقیق‌تری از حرکت این جریان ارائه کرده است. او با اشاره به اختلاف جبهه پایداری‌ها و اصول‌گرایان که قالیباف و حدادعادل یک محور آن هستند، معتقد است: «جبهه پایداری یک طیف تندرو در داخل جریان اصول‌گرایی است که تمامیت‌خواه و خود حق‌بین است و باقی افراد را در دایره ولایت نمی‌بینید. مجلس، دولت، صداوسیما را در دست دارد و می‌خواهد دوره بعدی هم کنترل همه را در دست داشته باشد. بر همین اساس، هر کسی که مقابل این جبهه قرار بگیرد با او برخورد می‌کنند.»

منتقدان رویکرد جبهه پایداری، دلایل حذف خاتمی، هاشمی رفسنجانی، علی لاریجانی و دیگر عقلای میانه رو طی چند سال اخیر را برنامه‌ریزی این جبهه ارزیابی می‌کنند. اقلیتی که امروز پاک‌سازی دانشگاه‌ها را دنبال می‌کند و در مجلس توانسته دو طرح جنجالی صیانت از فضای مجازی و لایحه حجاب و عفاف را به‌صورت پنهانی و با اتکا به اصل ۸۵ قانون اساسی، به‌پیش ببرد.

موضوعی که به نظر می‌رسد، حتی مسئولان عالی‌رتبه جمهوری اسلامی، توانایی مهار این جریان تندرو را ندارند. آنچنان که مجید انصاری عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بدون اشاره به نام کسی، به خبرآنلاین گفته «دو مسئول عالی‌رتبه نظام گفتند با اخراج اساتید مخالفیم اما نتوانستیم جلوی آن را بگیریم»

هشدار درباره حاکمیت اقلیت بر اکثریت

اما علی لاریجانی، رئیس سابق مجلس که خود در لیست حذف خالص سازان در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ قرار داشت، نیز بارها نسبت به خطر این جریان هشدار داده و اخیرا در توضیح سابقه فعالیت این جریان سیاسی گفته «از اول انقلاب عده‌ای خالص ساز می‌گفتند فقط ما انقلابی هستیم و دنبال حذف دیگران بودند. انقلابیِ کاسب‌کار به دنبال این است که بگوید بقیه انقلابی نیستند، ما انقلابی هستیم و همه پست‌ها را ما باید بگیریم.»

حسن روحانی رئیس‌جمهور سابق، هم تهدید این گروه را برای «جمهوریت» نظام ارزیابی کرده و گفته «اگر کسانی طرف‌دار حکومت اقلیت بر اکثریت هستند بدانند با این رویه آینده نظام و انقلاب را تهدید کرده‌اند. در آن صورت دیگر نمی‌شود به‌راحتی نظام را جمهوری اسلامی خواند.»

از مقابله با انحرافی ها تا مقابله با خالص سازها

اما آیا اصولگرایان قادر به مقابله با تندروهای منسوب به این جریان هستند؟ یا پروژه حذف و پاکسازی که به درون خود این جریان هم نفوذ کرده است فضا را برای برخورد با خالص سازان محتاط کرده است؟

مقابله جریان اصول‌گرایی با تندروی تندروهای داخلی این جریان، یکبار بعد از انتخابات ۸۸ و در جریان خانه‌نشینی احمدی‌نژاد نیز آزموده شد. آنجا که اصول‌گراها از سال ۱۳۹۰، خود را محصور در حلقه جریان موسوم به انحرافی دیدند و کوشش کردند حلقه وصل خود را با این جریان باز کنند.

اما مسئله اصول‌گراها آنجا بود که قادر نبودند طرف‌دارانی را که در فردای انتخابات ۸۸ برای حمایت از احمدی‌نژاد بسیج کردند حالا به دوری و جدایی از اطرافیان انحرافی او فرابخوانند. چه آنکه آن زمان نیز مرحوم مصباح یزدی رهبر معنوی جبهه پایداری «اطاعت از احمدی‌نژاد را اطاعت از خدا» خوانده بود.

حمایت‌هایی که به گفته برخی تحلیلگران سیاسی، به برجسته کردن جریان انحرافی منجر شد و کار اصول‌گراها برای مرزبندی با آن را سخت‌تر کرد.

حالا که حدود ۱۰ سال از عبور جریان اصول‌گرایی از جریان انحرافی می‌گذرد، اصولگراها در آزمونی دیگر برای تعیین تکلیف کردن جایگاه خالص سازها در ساختار سیاسی کشور خصوصا در اردوگاه راست گریان قرار گرفته اند.

ناظران سیاسی معتقدند انتخاباتی که لازمه پیروزی در آن، مشارکت پایین است، مجموعه اقدامات «مشارکت زدا» در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی در جغرافیای دانشگاه، فضای مجازی، پوشش و حجاب، را سبب خواهد شد اما اینکه جریان اصول‌گرایی بتواند با مرزبندی در برابر تندروها، از آنها در انتخابات مجلس عبور کند، مسئله‌ای است که به نظر می‌رسد تابع اراده کلان نظام برای انتخاب بین دو راهبرد «مشارکت فعالانه و حداکثری» یا «تشکیل مجلس حداقلی» است.

27213

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1809175

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: محمد باقر قالیباف غلامعلی حداد عادل سیدابراهیم رئیسی جبهه پایداری مرتضی آقاتهرانی علی اکبر ناطق نوری جریان اصول گرایی مشارکت حداقلی جبهه پایداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۱۱۸۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چالش‌ها و راهکار‌های مشارکت سیاسی آگاهانه

مشارکت سیاسی به صورت شرکت در انتخابات، یکی از بارزترین وجوه کنش سیاسی در جوامع است که به علت تاثیرگذاری گسترده در فرایند‌های سیاسی، وضعیت ساخت سیاسی، امنیت، توسعه و رفاه شهروندان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. رفتار انتخاباتی یا رای دادن افراد در هر جامعه، تحت تاثیر عوامل متعددی است. در واقع، موقعیت‌ها و شرایط به همراه درک و تحلیل فرد، در نهایت منجر به رفتار یا کنشی می‌گردد که حاصل آن بروندادی به نام رای به سود شخص، حزب یا جریان سیاسی-فکری خاص است.

ترجیحات و تصمیات افراد بیش از هر چیز، تحت تاثیر ساخت‌ها، بافت‌های فرهنگی و اجتماعی، شکاف‌های سنی و جنسی، خصلت‌های ملی، نظام‌های سیاسی، نظام انتخاباتی متفاوت در جوامع متفاوت است. در جوامع سیاسی پیشرفته در سایه وجود احزاب سیاسی نوعی فرهنگ سیاسی مشارکتی مشاهده می‌گردد که شهروندان در آن با آگاهی و به صورت عقلانی وارد مشارکت سیاسی و کارزار انتخاباتی می‌شوند.

در واقع، در این جوامع احزاب سیاسی نقش مهمی در آموزش سیاسی شهروندان و آگاهی بخشی به آنها دارند، در حالیکه در جوامعی مثل ایران که احزاب سیاسی وجود ندارند، فاصله گرفتن از فرهنگ سیاسی مشارکتی و نمود فرهنگ سیاسی تبعی و محدود مشاهده می‌شود که در این راستا چالش‌ها و آسیب‌های زیادی متوجه مشارکت سیاسی شهروندان و به طور کلی توسعه نظام سیاسی می‌شود.

در این زمینه «محمد آریانپور»، «مرتضی اباذری» و «خلیل بهرامی قصرچمی» در پژوهشی با نام «بررسی چالش‌ها و راهکار‌های مشارکت سیاسی آگاهانه در نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی ایران» به این مهم توجه کرده و ابعاد مختلف آن را مورد بررسی و واکاوی قرار داده‌اند که در ذیل مختصری از آن را می‌خوانید:

مسایل مشارکت سیاسی (رای دهندگان)

بومی‌گرایی

یکی از مسائلی که در انتخابات مختلف نمود دارد، این است که شهروندان به این مساله دارند که به کاندیدایی رای بدهند که بومی منطقه آنها است. اگرچه این شاخص را می‌توان در شاخص کلی قومیت‌گرایی بررسی کرد، اما به صورت جداگانه نیز می‌توان به آنها پرداخت.

در جوامع دارای احزاب سیاسی، انتخابات صحنه رقابت سیاسی احزاب برای کسب قدرت است و در حقیقت انتخابات پیروزی یک حزب به شمار می‌رود نه پیروزی اشخاص. برعکس در جوامعی که فرایند توسعه سیاسی کندتر انجام می‌پذیرد، در جریان انتخابات یکی از شاخصه‌های مورد قبول عموم، بومی بودن کاندیدا است.

در ایران در برخی انتخابات به ویژه در انتخابات نمایندگی مجلس هنوز هم رفتار انتخاباتی مبتنی بر ارجحیت مسائلی مانند بومی‌گرایی در برخی نقاط، برای شرکت در انتخابات و رای دادن به کاندیداست و نامزد‌ها در محله و منطقه محل تولد خود، بیشترین آراء را کسب می‌کننددر ایران در برخی انتخابات به ویژه در انتخابات نمایندگی مجلس هنوز هم رفتار انتخاباتی مبتنی بر ارجحیت مسائلی مانند بومی‌گرایی در برخی نقاط، برای شرکت در انتخابات و رای دادن به کاندیدا است و نامزد‌ها در محله و منطقه محل تولد خود، بیشترین آراء را کسب می‌کنند. در این صورت، شاخصه‌های دیگر نماینده مانند تحصیلات عالیه، سوابق خدماتی و سیاسی، وابستگی حزبی و... تحت الشعاع قرار می‌گیرد.

قومیت‌گرایی

در ایران به طور معمول رای‌دهنده ترجیح می‌دهد به کسی رای دهد که به لحاظ ایدئولوژی و حزبی و به لحاظ قومی، زبانی و مذهبی به او نزدیک باشد. به عنوان نمونه برخی شهر‌ها از نظر بافت اجتماعی دارای چندین ایل و طوایف مستقل است و بیشتر جمعیت شهر یا استان ترکیبی از ایلات و قبایل مختلف است. این مساله روی انتخابات نیز تاثیر داشته است. به نظر می‌رسد که تعصبات قومی و قبیله‌ای در چنین مراکزی به ویژه در انتخابات نمایندگان مجلس تاثیر به سزایی دارد.

کمبود اطلاعات و آگاهی سیاسی

به دلیل فقر اطلاعات در مورد انتخابات و ابعاد آن، رفتار‌های معلق در بین رای دهندگان بسیار زیاد است، زیرا فرد نه از حقوق خود در انتخابات آگاه است و نه بازیگران انتخاباتی را می‌شناسد. همچنین همیشه در تلاش است در لحظات پایانی اطلاعاتی کسب کند. در این شرایط، مکانیسم‌هایی هستند که با دادن اطلاعات نه چندان صحیح این خلا اطلاعاتی را پر می‌کنند. گاهی نیز فقط با صرف مهر خوردن شناسنامه‌ها در انتخابات شرکت می‌کنند و معمولا آراء باطله به صندوق می‌ریزند یا به خیل کسانی می‌پیوندند که از پا صندوقی‌ها برای رای دادن کمک می‌خواهند.

مسایل مشارکت سیاسی (کاندیداها)

تعدد ثبت نام‌کنندگان

یکی از معیار‌های آزاد و عادلانه بودن انتخابات به مقررات ناظر بر امکان نامزدشدن افراد در انتخابات برمی‌گردد. شاید تصور شود که در این زمینه وضعیت مطلوب این است که یک رقابت آزاد و بدون نظارت میان همه متقاضیان شرکت در انتخابات برقرار شود، زیرا در این صورت، حداکثر قدرت انتخاب به رای‌دهندگان داده می‌شود و آنها می‌توانند از بین طیف گسترده‌ای از افراد و افکار دست به انتخاب بزنند، اما واقعیت این است که قانون‌گذار همان قدر که باید دغدغه مشارکت و رقابت گسترده و حداکثری را داشته باشد، باید به مشکلاتی که از رهگذر تعداد زیاد داوطلبین گریبانگیر رای‌دهندگان و نهاد‌های نظارتی و اجرایی انتخابات می‌شود، نیز توجه کند.
قانون‌گذار همان قدر که باید دغدغه مشارکت و رقابت گسترده و حداکثری را داشته باشد، باید به مشکلاتی که از رهگذر تعداد زیاد داوطلبین گریبانگیر رای‌دهندگان و نهاد‌های نظارتی و اجرایی انتخابات می‌شود، نیز توجه کند

احتمال فقدان صداقت در گفتار کاندیدا‌های انتخاباتی

تمام تلاش کاندیدا‌ها این است که نظر رای دهندگان بیشتری را جلب کنند. در کلان شهر‌ها که وسعت جغرافیایی سبب کاهش تعاملات اجتماعی نزدیک و مستقیم شده، تبلیغات ابزار مناسبی برای شناخت کاندیدا‌ها است. همچنین تبلیغات به کاندیدا‌ها اجازه می‌دهد خود را به عنوان افرادی مطلوب به گروه‌های مختلف اقتصادی- اجتماعی معرفی کنند.

نبود فرصت‌های برابر برای تبلیغ

یکی از مواردی که باعث می‌شود مشارکت عاقلانه و منطقی در حوزه نامزد‌های انتخاباتی صورت نگیرد این است که بسیاری از افراد شایسته و دارای صلاحیت به دلایل مختلف از جمله دلایل اقتصادی، توان شرکت در انتخابات را ندارند و حتی اگر فرصت مشارکت را بیابند توانایی تبلیغات در برابر رقبای ثروتمند خود را ندارند، چرا که یکی از چالش‌های انتخاباتی خریدن رای در مناطقی از کشور است.

همچنین ممکن است نامزد‌های انتخاباتی زیادی دارای تمکن مالی باشند ولی صلاحیت و شایستگی احراز این جایگاه را نداشته باشند. بر این مبنا یکی از چالش‌های اساسی این است که فرصت‌های برابری برای تبلیغات وجود ندارد.

راهکارها:

با توجه به مسایل و چالش‌های مطرح شده در انتخابات، راهکار‌هایی مانند اطلاع رسانی و آموزش سیاسی، جامعه‌پذیری سیاسی، پاسخگویی دولتمردان و رفع نیاز‌های مردم، تبیین میانی دینی و گسترش آن در جامعه، ایجاد ضوابطی برای احراز شایستگی کاندیدا‌های انتخاباتی و معیار‌های سختگیرانه‌تر در مرحله ثبت‌نام و نظارت دقیق و عادلانه بر تبلیغات پیشنهاد می‌شود.
همچنین دولت‌ها باید بکوشند با کار فرهنگی و آموزش، زمینه را برای مشارکت سیاسی و انتخاباتی آگاهانه و عقلایی فراهم سازند و با نظارت‌های دقیق در انتخابات ملی، توانایی، دانش و بینش، راستگویی و درست‌کرداری، تجربه، آشنایی به مسائل جهانی، واقع گرایی، استواری و بردباری نامزد‌ها را تحت مدیریت و راستی آزمایی قرار دهند.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی